Kαλό μήνα, λοιπόν. Μήνα επιμήκυνσης των χρεών θα τον βαπτίσουν τα βιβλία της ιστορίας. Επί δύο χρόνια ακούμε για χρέη. Τελικά σε ποιον χρωστάμε; Ας κάνουν έρευνα οι εταιρίες να μάθουμε αν οι συμπατριώτες μας γνωρίζουν τους πιστωτές. Καλύτερα να μην τους μάθουν γιατί θα φρίξουν. Τελικά ρε παιδιά, προχθές εμείς οι Έλληνες ποιο Όσκαρ πήραμε; (Αυτό που παίρνουμε κάθε χρόνο: το μακρύτερο!). Έτσι είναι. Δυστυχώς το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το πήραν οι Δανοί με το «In a Better World». Το άξιζε όμως το συγκεκριμένο βραβείο η συγκεκριμένη ταινία. Πιο ξενόγλωσση δεν γινόταν! (Ουδείς ελληνόφωνος μπορεί να κατανοήσει τι λέει ο τίτλος της).
Γλυκάθηκαν με το Όσκαρ που πήραν οι παραγωγοί της ταινίας «Ο Λόγος του Βασιλιά» και ψάχνουν ένα παραπλήσιο θέμα κι έναν επιβλητικό πρωταγωνιστή για να γυρίσουν το σίρκουελ! Για την ώρα έχουν βρει μόνο τον τίτλο: «Ο Πολιτικός Λόγος του Σαπιοκοιλιά»! Αλλά εκεί κόλλησαν, διότι δεν μπορούν να βρουν έναν σούπερ σταρ να παίξει τον βασικό ρόλο (τόσο άσχετοι!).
Ήμουν βέβαιος ότι δεν θα βγάλουν άκρη, η γ.γ. Αθλητισμού, η Αστυνομία, η ομοσπονδία του μπάσκετ, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός πάνω στο ζήτημα της διεξαγωγής του τελικού του κυπέλλου μπάσκετ. Στην Ελλάδα όταν στη συνεννόηση μπαίνουν περισσότεροι των δύο, η συζήτηση τελειώνει. Εδώ, που οι συνομιλητές ήταν πέντε και έγιναν έξι όταν έμπλεξε και το υπουργείο Παιδείας, η «χάβρα» ήρθε ως φυσική συνέπεια. Είναι καλό το βήμα αυτό, το σημερινό της αναβολής. Διότι πήραμε στα χέρια μια σαφή παραδοχή ανικανότητας, των πάντων, να διοργανώσουν έναν αγώνα μπάσκετ με γραπτή εγγύηση ασφάλειας. Λένε ότι για να λύσεις το πρόβλημα πρέπει προηγουμένως να το αναγνωρίσεις. Στην υπόθεση που συζητάμε αυτό έγινε, το πρόβλημα αναγνωρίστηκε: στην Ελλάδα είμαστε ανίκανοι να διοργανώσουμε ένα ασφαλές παιχνίδι. Καιρός να πάμε τώρα στο επόμενο βήμα: την επίλυση του προβλήματος. Γιατί, όταν κάτι είναι σάπιο, όταν κάτι πεθαίνει και είναι πιο βίαιο και από ταινία του Ταραντίνο, δεν το εξαγνίζεις βάζοντας πιτσιρίκια να το δουν. Απλά, αν θέλεις να το φτιάξεις, το διαλύεις και το χτίζεις από την αρχή με νόμους, κανόνες, λογική και αγάπη για το άθλημα. Διαφορετικά, ανοίγεις μια τρύπα στην άμμο και απολαμβάνεις την ζεστασιά της. Όταν έχεις δυο ομάδες όπως τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, που πάνε προς το Final Four, έχουν προϋπολογισμό μεγαλύτερο αφρικανικών κρατών και δεν μπορείς καν να κανονίσεις ένα ραντεβού για αγώνα, έχεις μεγάλο πρόβλημα. Είσαι χρεοκοπημένος, ανίκανος και πληρώνεις με βαρύ τόκο όλη αυτή την αδράνεια των τελευταίων χρόνων.
Ο αγώνας ίσως τελικά γίνει. Μπορεί να επιστρατευτούν φαντάροι, πρόσκοποι, μαθητές, παρθένες κορασίδες, παιδιά του κατηχητικού. Μπορεί και να αφήσουν ανεξέλεγκτους τους στρατούς να αλληλοεξουδετερωθούν. Το μόνο σίγουρο είναι πως η λύση, της μετάγγισης αθωότητας απέτυχε.
Πολλοί είναι αυτοί που με τη νίκη της Μπέρμιγχαμ επί της Άρσεναλ στον τελικό του Κάρλινγκ Kαπ στεναχωρήθηκαν, διότι πολύ απλά δεν κέρδισε η ομάδα η οποία παίζει το θεαματικότερο ποδόσφαιρο. Παρόλα αυτά, θέαμα δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο αλλά και τα «προκαταρτικά» του. Πολλές ήταν αυτές που τάξανε ότι θα τα «πετάξουν» όλα εφόσον η αγαπημένη τους ομάδα κατακτήσει το τρόπαιο. Όσες όμως τάζουν η αγαπημένη τους ομάδα θεωρείται αουτσάιντερ. Να όμως που έφτασε και η μέρα να δικαιωθούμε όλοι εμείς που περιμέναμε υπομονετικά η Μπέρμιγχαμ να πάρει το Κάρλινγκ Καπ!!! Το καλύτερο δώρο λοιπόν όπως λέγαμε έκανε στους οπαδούς την Μπέρμιγχαμ αλλά και στους πονεμένους «κανονιέρηδες» μια οπαδός των «μπλε».
Ποιο ήταν το δώρο; Μα φυσικά το μπαλόνι της!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου