Το «παιχνίδι» στα δικά του χέρια

Το «picky mater» και το «puta madre», πάνε σύννεφο εδώ και χρόνια σε όλους τους αγώνες. Θίχτηκε πολύ εύκολα ο διαιτητής της αναμέτρησης. Αλλά και πάλι λάθος έκανε, εφόσον θεώρησε ότι τον εξύβρισε ο Ιβιτς, αφού θα έπρεπε να του δείξει απ’ ευθείας κόκκινη κάρτα. Αλλά ρε παιδιά, πρέπει εκείνη την στιγμή να μην βλέπεις μόνο το γράμμα, αλλά και το πνεύμα του Νόμου. Όμως όλοι αυτοί οι απίθανοι, που πήραν μια σφυρίχτρα, και αμφιβάλλω αν έχουν κλωτσήσει μπάλλα σοβαρά στην ζωή τους για να ψυχολογούν τον παίκτη, που να το καταλάβουν. Και τι κατάφερε; Για δέκα λεπτά να μην ξέρει πια τι σφυρίζει, να δημιουργήσει ένταση, να τον βρίζουν δίκαια και οι δύο ομάδες, και τέλος να έχουν καλυφθεί όλες οι αγωνιστικές αδυναμίες των δύο συλλόγων. Τη γνωστή άποψη «οι κανονισμοί πρέπει να τηρούνται παντού και πάντα» την ακούω βερεσέ. Πρώτον γιατί την εκφράζουν συνήθως όσοι ευνοούνται ή αδικούνται από σφυρίγματα που «δίνονται» ή όχι και τα αντίστοιχα εναντίον τους τα βλέπουν πολύ διαφορετικά. Και δεύτερον γιατί ακόμα η UEFA και η FIFA δεν έχουν αυτήν την απαίτηση. Αλλιώς θα έκαναν τη δουλειά τα ρομποτάκια. Ο Σιδηρόπουλος είναι τυχερός που δεν έχασε ο ΠΑΟΚ γιατί σήμερα θα είχαμε «επανάσταση» και δεν θα ξεμπερδεύαμε με τίποτα, ειδικά μετά τα όσα συμβαίνουν (αλλά και ακούγονται) τον τελευταίο καιρό στο ποδόσφαιρο. Όχι ότι και τώρα δεν έχουν τρελαθεί οι ΠΑΟΚτζήδες, αλλά πάλι καλά που δεν έφαγαν και γκολ στο τέλος. Δεν γίνεται να βγάζεις παίκτη έτσι, όταν πριν από δύο λεπτά έχεις στείλει στα αποδυτήρια παίκτη της ίδιας ομάδας ακόμα και αν αυτή η πρώτη αποβολή «φαίνεται» σωστή.

Ανάμεσα σε δύο «ανισόρροπες ομάδες», ο χθεσινός ημιτελικός έδινε την εντύπωση ότι, τρία ημίχρονα αν ήταν, δεν θα έβγαζε νικητή. Τα δοκάρια της ΑΕΚ προέκυψαν από στημένα, η άμυνα του ΠΑΟΚ δεν δέχθηκε πίεση. Ο Σιδηρόπουλος προσπάθησε να ανατρέψει την εντύπωση, αλλά τελικώς η ΑΕΚ αποδείχθηκε ανήμπορη να διαχειριστεί έστω την αριθμητική υπεροχή της ιδιαίτερα μετά την αποβολή και του Ιβιτς. Χθες όμως αυτό που έγινε στα σίγουρα, είναι ότι ο ΠΑΟΚ παίρνει τον τίτλο του φαβορί για να βρεθεί στον τελικό. Το «παιχνίδι» είναι στα δικά του χέρια. Σ’ αυτό το σημείο που έφτασε ο ΠΑΟΚ έχει μια μοναδική ευκαιρία να αφήσει την καλύτερη εντύπωση στο τέλος. Κυρίως για μια φουρνιά παικτών η οποία αξίζει έναν τίτλο. Και επειδή ο Ιβιτς, ο Γκαρσία, ο Κοντρέρας, ο Μουσλίμοβιτς ή όποιοι από αυτούς αγωνιστούν στη ρεβάνς θα το πάρουν προσωπικά δουλεύοντας και για την υστεροφημία τους, ίσως αυτό το Κύπελλο να είναι μια μοναδική ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ την οποία οφείλει να αρπάξει.