Ο Ατρόμητος έφυγε και πάλι με «ψηλά το κεφάλι» από μια ευρωπαϊκή διοργάνωση που δεν δείχνει να τον πηγαίνει και πολύ. Πέρυσι αποκλείστηκε απο την Νιουκάστλ (υπήρχε το ελβετικό κοράκι, τότε), φέτος από την Αλκμααρ. Θα μπορούσαμε να αποθεώσουμε την προσπάθεια του προπονητή και των παιχτών του Ατρομήτου, να τα ρίξουμε όλα στην «τύχη» και ικανοποιώντας τους πάντες και κυρίως τον πρόεδρο Γιώργο Σπανό, θα ήταν αρκετό αφού τους δώσουμε συγχαρητήρια, να μεταθέσουμε την πραγματοποίηση του ονείρου την επόμενη, την μεθεπόμενη χρονιά ή τέλος πάντων όποια χρονιά επιλέξει η «τύχη» να χαμογελάσει στην ομάδα. Δεν είναι όμως έτσι...
Οταν είσαι καλύτερη ομάδα παίρνεις απλά το εισιτήριο της πρόκρισης και δεν αυτοικανοποιείσαι επειδή τα έδωσες όλα και φεύγεις «με ψηλά το κεφάλι» επικαλούμενος την ατυχία σου. «Με ψηλά το κεφάλι» φεύγεις όταν αποκλειστείς από μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης και όχι απο τις μετριότητες ή τις κατά ευφημισμό μεγάλες ομάδες.
Ο Ατρόμητος έχασε την πρόκριση στο Περιστέρι όταν βρέθηκε να παλεύει με μία... κατά φαντασία πανίσχυρη ομάδα. Ομάδα που μετά την ολοκλήρωση και τον δυο αναμετρήσεων αποδείχτηκε πολύ κατώτερη του ονόματός της, για ομάδα από την Ολλανδία. Μια ομάδα, που χωρίς υπερβολή, αυτή την εποχή κινείται στα όρια της μετριότητας για να μην πούμε της πλάκας. Με αντίπαλο μια μέτρια, όπως αποδείχθηκε ομάδα, ο Ατρόμητος θα ‘πρεπε στο δεύτερο επί ολλανδικού εδάφους παιχνίδι, να υπερασπίζεται σκορ πρόκρισης, βαδίζοντας εκ του ασφαλούς για τους ομίλους του Europa League. Η Αλκμααρ έπρεπε να κυνηγάει το «θαύμα» και την ανατροπή και όχι ο Ατρόμητος. Ο τρόπος που αγωνίστηκε ο Ατρόμητος στο Περιστέρι, έδινε την εντύπωση ότι η τακτική και τα πρόσωπα είχαν επιλεγεί με βάση μια άλλη ομάδα (Μίλαν, Μπάγερν) και όχι αυτή τη μέτρια Αλκμααρ που παρακολουθήσαμε. Το γεγονός ότι αυτή η ολλανδική ομάδα πέτυχε τρία γκολ δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Ο Ατρόμητος με τον τρόπο που αγωνίστηκε «προσφέρθηκε» για κάτι τέτοιο.
Ο προπονητής Γιώργος Παράσχος και οι συνεργάτες του έχασαν «τ’ αυγά και τα πασχάλια». Υπερεκτίμησαν τις δυνατότητες μιας ομάδας που μόλις και μετά βίας μπορεί να χαρακτηριστεί μέτρια με βάση τα ευρωπαϊκά στάνταρντς. Ο Ατρόμητος «αυτοκτόνησε» και ας πάψουμε επιτέλους, να επικαλούμαστε την τύχη. Την τύχη του ο καθένας τη διαμορφώνει από μόνος του. Οι μεγάλες ομάδες σπανίως, δηλαδή ποτέ, δεν αναφέρονται στην τύχη. Οπως έλεγε και ο Φέρεντς Πούσκας, ένας από τους καλύτερους επιθετικούς όλων των εποχών, «άτυχος είναι αυτός που σουτάρει σωστά και ενώ η μπάλα κατευθύνεται στα δίχτυα σκάει στο αέρα και διαλύεται σε δεκάδες κομμάτια. Το να μην μπορείς να βρείς δίκτυα από τα πέντε ή τα δέκα μέτρα σε κενή εστία είναι θέμα ανικανότητας κι όχι τύχης». Ο Ατρόμητος έχασε την ευκαιρία που με μια διαφορετική αγωνιστική προσέγγιση στον πρώτο αγώνα, θα μπορούσε να πετύχει την πρόκριση με ιδιαίτερη άνεση. Με λίγα λόγια, ο Ατρόμητος στο Περιστέρι μπήκε στο γήπεδο για να σκοτώσει μια «τίγρη» τη στιγμή που είχε να αντιμετωπίσει μια... σπιτική γατούλα.
Επιλογές:
Atromitos-Aris Over (2,20)
Arsenal S.-Argentinos Juniors Over (2,20)
Caen-Metz G/G (1,90)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου