Φορτώνει το στοίχημα με το καλημέρα τον Αύγουστο και όλοι οι παίκτες μπαίνουμε σε θερμοκρασίες καύσωνα σχετικά νωρίς.
Πάντως, η γενιά της δεκαετίας του ‘80 και πίσω έχει αναμνήσεις από διαφορετικά καλοκαίρια, πιο ανέμελα, πιο χύμα και πιο γλυκά. Είναι η γενιά που ήπιε νερό από λάστιχο αλλά επιβίωσε.
Εκανε εκατοντάδες χιλιόμετρα με ποδήλατο, έπαιξε κρυφτό σε χωματόδρομο, μάζεψε ξύλα από ένα δασάκι για μια φωτιά στην άμμο με κιθάρα, παλιό κασετόφωνο και μπύρες...
Φλέρταρε στην αμμουδιά δίπλα σε αραγμένες βάρκες, έπαιξε «μπουκάλα», βούτηξε και αργά το βράδυ και νωρίς το πρωί, πάτησε αχινό, είδε ανατολή... Πήγε σε θερινό σινεμά με σάντουιτς από το σπίτι, ένιωσε καρδιοχτύπι για ένα μπλουζ, έκανε πάρτι σε παραλίες, σε μπαλκόνια, σε κήπους, με χορό και τραγούδι και όχι παριστάνοντας τον μαϊντανό με ένα ποτήρι στο χέρι μετρώντας κάθε 5 λεπτά τα like στο facebook. Αν ακούσει τα παραπάνω, σήμερα ένα 16χρονο παιδί θα σε κοιτάξει με απορία, μερικές φορές μπορεί και να σε λυπηθεί...
Αυτά και άλλα πολλά, τα τελευταία χρόνια έχουν αντικατασταθεί από μια ρουτίνα. Πήξιμο, άγχος, περιορισμός. Νύχτες μπιρίμπας εξελίχθηκαν σε νύχτες clubbing, νύχτες φωτιάς και κιθάρας έγιναν νύχτες στα μπουζούκια, νύχτες αράγματος με παρέα στο σπίτι έγιναν νύχτες με «ποτάρες» σε beachόμπαρα. Τι διαφορετικό κάνουμε από το χειμώνα; Φοράμε μαγιό, λαδώνομαστε και μαυρίζουμε.
Σε όλα τα τελευταία βάλτε και τον εθισμό στα social media. Να μην κάνουμε ένα check in, με tags όλη την παρέα και άμα είμαστε και λίγο μερακλήδες να μην ανεβάσουμε και φωτογραφίες; Smartphone, ο κόσμος στο κινητό σου, ή το κινητό σου ο κόσμος; Χέστηκε η Φατμέ στο Γεντί Κουλέ για το πού κάνεις μπάνιο, το πιο πιθανό είναι ότι βαριέσαι και παίζεις με το κινητό σου ή είσαι κι εσύ εθισμένος ή απλά ψώνιο. Τσάμπα ταλαιπωρία μυαλού που ήδη είναι γεμάτο με... αναγκαία κακά. Οπου να ‘ναι θα κρασάρει με τόσα password. Password για email, facebook, twitter, google, pin κινητού, pin κάρτας και πάει λέγοντας...
Το «rewind», ήταν το κουμπάκι που γύριζε την κασέτα πίσω, την εποχή που δεν υπήρχαν usb. Η κρίση το πάτησε και ξαναπατώντας «play» μετά το χαρακτηριστικό τσακ, ακούς πλέον το «θέλω να γυρίσω στα παλιά» του Μαζωνάκη, τις «καλοκαιρινές διακοπές» του Καρβέλα και το «θυμάμαι» των Going Through.
Είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι υπάρχει τάση επιστροφής. Γεμάτα πάρκα, παγκάκια, πεζόδρομοι, ατομικές ομπρέλες με το σχετικό εξοπλισμό ανάλογα με τα γούστα και τις δυνατότητες του καθενός, περισσότερη «παρέα» και επικοινωνία, πιο ανέμελες καταστάσεις, beach bar γεμάτα, μόνο τις Κυριακές.
Καθόλου ξενέρωτο, ούτε οπισθοδρομικό. Είναι απόδραση από ρομποτικές παλιές συνήθειες, έστω και αναγκαστικά, καθώς αν «λεφτά υπήρχαν» όπως παλιά, δεν θα υπήρχε περισυλλογή μήπως φτάσαμε να υπηρετούμε συνήθειες που δεν μας γεμίζουν.
Βέβαια, όλα είναι θέμα επιλογών... Πάρε το tablet ή το ipad στην παραλία, αλλά κάτσε σε μαγαζί που θα νιώθεις σαν άνθρωπος και όχι σαρδέλα. Σε καμια περίπτωση δεν μπορούμε να αρνηθούμε την εξέλιξη και να γυρίσουμε στο μεσαίωνα, απλά να περιορίσουμε την «πλαστικοποίηση» και τον εγκλωβισμό στο δήθεν lifestyle που μας καταντάει γλάστρες. Καλή στοιχηματική σεζόν σε όλους.
Εκανε εκατοντάδες χιλιόμετρα με ποδήλατο, έπαιξε κρυφτό σε χωματόδρομο, μάζεψε ξύλα από ένα δασάκι για μια φωτιά στην άμμο με κιθάρα, παλιό κασετόφωνο και μπύρες...
Φλέρταρε στην αμμουδιά δίπλα σε αραγμένες βάρκες, έπαιξε «μπουκάλα», βούτηξε και αργά το βράδυ και νωρίς το πρωί, πάτησε αχινό, είδε ανατολή... Πήγε σε θερινό σινεμά με σάντουιτς από το σπίτι, ένιωσε καρδιοχτύπι για ένα μπλουζ, έκανε πάρτι σε παραλίες, σε μπαλκόνια, σε κήπους, με χορό και τραγούδι και όχι παριστάνοντας τον μαϊντανό με ένα ποτήρι στο χέρι μετρώντας κάθε 5 λεπτά τα like στο facebook. Αν ακούσει τα παραπάνω, σήμερα ένα 16χρονο παιδί θα σε κοιτάξει με απορία, μερικές φορές μπορεί και να σε λυπηθεί...
Αυτά και άλλα πολλά, τα τελευταία χρόνια έχουν αντικατασταθεί από μια ρουτίνα. Πήξιμο, άγχος, περιορισμός. Νύχτες μπιρίμπας εξελίχθηκαν σε νύχτες clubbing, νύχτες φωτιάς και κιθάρας έγιναν νύχτες στα μπουζούκια, νύχτες αράγματος με παρέα στο σπίτι έγιναν νύχτες με «ποτάρες» σε beachόμπαρα. Τι διαφορετικό κάνουμε από το χειμώνα; Φοράμε μαγιό, λαδώνομαστε και μαυρίζουμε.
Σε όλα τα τελευταία βάλτε και τον εθισμό στα social media. Να μην κάνουμε ένα check in, με tags όλη την παρέα και άμα είμαστε και λίγο μερακλήδες να μην ανεβάσουμε και φωτογραφίες; Smartphone, ο κόσμος στο κινητό σου, ή το κινητό σου ο κόσμος; Χέστηκε η Φατμέ στο Γεντί Κουλέ για το πού κάνεις μπάνιο, το πιο πιθανό είναι ότι βαριέσαι και παίζεις με το κινητό σου ή είσαι κι εσύ εθισμένος ή απλά ψώνιο. Τσάμπα ταλαιπωρία μυαλού που ήδη είναι γεμάτο με... αναγκαία κακά. Οπου να ‘ναι θα κρασάρει με τόσα password. Password για email, facebook, twitter, google, pin κινητού, pin κάρτας και πάει λέγοντας...
Το «rewind», ήταν το κουμπάκι που γύριζε την κασέτα πίσω, την εποχή που δεν υπήρχαν usb. Η κρίση το πάτησε και ξαναπατώντας «play» μετά το χαρακτηριστικό τσακ, ακούς πλέον το «θέλω να γυρίσω στα παλιά» του Μαζωνάκη, τις «καλοκαιρινές διακοπές» του Καρβέλα και το «θυμάμαι» των Going Through.
Είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι υπάρχει τάση επιστροφής. Γεμάτα πάρκα, παγκάκια, πεζόδρομοι, ατομικές ομπρέλες με το σχετικό εξοπλισμό ανάλογα με τα γούστα και τις δυνατότητες του καθενός, περισσότερη «παρέα» και επικοινωνία, πιο ανέμελες καταστάσεις, beach bar γεμάτα, μόνο τις Κυριακές.
Καθόλου ξενέρωτο, ούτε οπισθοδρομικό. Είναι απόδραση από ρομποτικές παλιές συνήθειες, έστω και αναγκαστικά, καθώς αν «λεφτά υπήρχαν» όπως παλιά, δεν θα υπήρχε περισυλλογή μήπως φτάσαμε να υπηρετούμε συνήθειες που δεν μας γεμίζουν.
Βέβαια, όλα είναι θέμα επιλογών... Πάρε το tablet ή το ipad στην παραλία, αλλά κάτσε σε μαγαζί που θα νιώθεις σαν άνθρωπος και όχι σαρδέλα. Σε καμια περίπτωση δεν μπορούμε να αρνηθούμε την εξέλιξη και να γυρίσουμε στο μεσαίωνα, απλά να περιορίσουμε την «πλαστικοποίηση» και τον εγκλωβισμό στο δήθεν lifestyle που μας καταντάει γλάστρες. Καλή στοιχηματική σεζόν σε όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου