Το πανό σας πείραξε;

Επειδή πολλά ακούγονται από το πρωί για το παιχνίδι του Καυταντζογλείου (που δεν έγινε ποτέ), για να ξέρουμε τι μας γίνεται, βγάλτε τις τσίμπλες από τα μάτια. Τα χθεσινά επεισόδια είναι κατακριτέα, το πανό εμετικό, αλλά οι ηθικοί αυτουργοί βρίσκονται μακριά από τον Ηρακλή και είναι αυτοί οι ίδιοι τύποι που με την αλαζονεία τους οδήγησαν τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Είναι οι ίδιοι που θα προκαλέσουν και τις επόμενες αντιδράσεις. Εστω κι αν πολλές φορές, καθόμαστε και κοιτάμε ένα δέντρο και κάνουμε πως δε βλέπουμε ένα ολόκληρο δάσος, που είναι δίπλα μας, έστω κι αν η απόσταση των πεντακοσίων χιλιομέτρων είναι μεγάλη και το γεγονός αυτό επιφέρει δυσκολίες ακόμη και στο να αναγκαστούν κάποιοι να αναρωτηθούν «Μα τί στο διάολο γίνεται εκεί πάνω;». Εξάλλου το εύκολο, είναι να καταδικάσεις κάτι το οποίο το βλέπεις μπροστά σου είτε διαφωνείς, είτε συμφωνείς. Το δύσκολο είναι να ψάξεις να βρεις τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν κάποια χέρια νεαρών ανθρώπων να κρεμάσουν ένα τέτοιο πανό σε κάποιο κάγκελο ενός γηπέδου.

Ναι το πανό είναι αρρωστημένο, αλλά δεν αναρτήθηκε πρώτη φορά χθες. Αναρτήθηκε και στην πρώτη προπόνηση και στον αγώνα με την Καλλικράτεια. Τότε όμως η ευαισθησία κάποιων, προφανώς δεν βρισκόταν σε τόσο υψηλά επίπεδα ή σκέφτηκαν «έλα μωρέ ποιος ασχολείται με αυτούς εκεί; Superleague έχουμε σήμερα». Τι θλιβερή διαπίστωση! Η Κυριακή που μας πέρασε ήταν μια Κυριακή χωρίς σοβαρή ειδησεογραφία. Και ο Ηρακλής, έπαψε πάλι να είναι Ηρακλάκος. Δημοσιογραφία της πούτσας δηλαδή! Κάτι άκουσα, κάτι έμαθα, ας το καταδικάσω.

Πολλοί θα πουν ότι είναι ντροπή αυτά που έγιναν στο Καυταντζόγλειο, η πραγματικότητα, όμως είναι, πως ντροπή είναι, αυτό που ζει ολόκληρος ο Ηρακλής εδώ και μήνες. Κι επειδή κάποιοι μπερδεύονται, μιλάμε για την πιο ιστορική ομάδα της χώρας που έχει τη δική της δυναμική, και είναι πραγματικά μεγάλη πουστιά να της φέρεται όλο το ποδοσφαιρικό σύστημα, με τον τρόπο που της φέρεται.

Ανέτρεξε άραγε κανείς σε δημοσιεύματα του περασμένου Απρίλη, Μάη, Ιούνη, Ιούλη, Αύγουστου, Σεπτέμβρη για να μάθει τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε εδώ που φτάσαμε; Κανείς δεν ευαισθητοποιήθηκε όταν απατεώνες, έστελναν τον Ηρακλή στα βάθη των ποδοσφαιρικών κατηγοριών. Ετσιθελικά, πολλές φορές με αποφάσεις που δεν είχαν καμία νομική υπόσταση, με διατάξεις που συντάσσονταν και εφαρμόζονταν μέσα σε μια νύχτα, χωρίς απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα. Χωρίς ποτέ να αιτιολογήσουν το γιατί. Και ναι, ο Ηρακλής οδηγήθηκε σε αυτό το σημείο διοικούμενος από κακούς παράγοντες, αλλά οι κακοί παράγοντες είναι μια καλή αφορμή για να καλυφθεί κάτι σοβαρότερο. Η εμμονή, η αδικία, οι ακατανόητες αποφάσεις. Είναι μια καλή πρόφαση, αλλά όχι το ζητούμενο. Εξάλλου το κυνηγητό δεν ξεκίνησε από την υπόθεση πλαστογραφίας, «τρέχει» ήδη ενάμιση χρόνο και ποιος ξέρει πότε θα σταματήσει... Γιατί η αδικία εις βάρος του Ηρακλή δεν είναι μόνο η πλαστογραφία. Ξεκινά από πέρυσι με την αδειοδότηση, συνεχίστηκε πάλι φέτος με την αδειοδότηση και εν' τέλει κατέληξε σε μια πλαστογραφία, που γαμώ τον μπελά μου, δεν αποδείχθηκε ποτέ επί της ουσίας και τιμωρήθηκε στηριζόμενη σε νόμους που εφευρέθηκαν!!!

Κάποια στιγμή, αυτή η κωμωδία με τον Ηρακλή θα πρέπει να σταματήσει. Ολο αυτό το σκηνικό που έχει στηθεί από την πρώτη αγωνιστική του Περιφερειακού Πρωταθλήματος μόνο τυχαίο δεν είναι. Οταν σου έχουν κλέψει τα πάντα, όταν έχουν εξαντλήσει κάθε αυστηρότητα, όταν σε έχουν αδικήσει με ποινές που δεν προβλέπει η νομοθεσία, τότε δεν έχεις τίποτε απολύτως να χάσεις. Δηλαδή εσύ ρε Σοφοκλή έχεις την εντύπωση ότι ενδιαφέρει τον οπαδό του Ηρακλή στην παρούσα φάση να γίνει το καλό παιδί και να αποδεχθεί ότι η ομάδα του παίζει στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα;

Ο οπαδός του Ηρακλή είναι οργισμένος, θυμωμένος και θολωμένος. Δεν τον ενδιαφέρει αν τα χθεσινά επεισόδια φέρουν τιμωρία στην ομάδα. Στην παρούσα φάση αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να συνεχίσει να πηγαίνει κόντρα σε όλα και σε όλους. Και την επόμενη Κυριακή θα έχει πανό και την μεθεπόμενη και όσες φορές νιώσει την ανάγκη να το κάνει και δεν τον ενδιαφέρει αν θα τιμωρηθεί η ομάδα. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι ένα πράγμα, να φωνάξει πως μπορεί να του έκλεψαν τα πάντα, αλλά δεν του έκλεψαν την αξιοπρέπεια και την ικανότητα να κρίνει. Το ρεζουμέ βρίσκεται σε αυτό που ακούστηκε χθες στο Καυτανζόγλειο, από το σύνολο σχεδόν των φιλάθλων του Ηρακλή και καλό είναι να προσεχθεί. «Τι χειρότερο μπορεί να μας κάνουν; Να μας στείλουν στο τοπικό; Ας μας στείλουν, εμείς πάλι εκεί θα είμαστε» είπαν. Και αυτό γιατί πολύ απλά, το θέμα δεν είναι αθλητικό.

Η ελληνική κοινωνία καθρεφτίζεται στην έκρηξη των οπαδών του Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο. Αν λοιπόν καταδικαστούν εκείνοι που πρωτοστάτησαν στα χθεσινά επεισόδια, θα πρέπει να καθίσει στο εδώλιο και ο απατεώνας Σοφοκλής Πιλάβιος. Τότε θα μπορούμε να μιλάμε για δικαιοσύνη. Σήμερα μιλάμε μόνο για την έκρηξη των αδικημένων που έτσι κινδυνεύουν να χάσουν το δίκιο τους, αλλά τουλάχιστον θυμίζουν σε κάποιους ότι δεν είναι πρόβατα.

Οσα έγιναν πριν λίγο καιρό στην παρέλαση, εκεί που τελικά ο λαός έκανε παρέλαση για τον λαό, ήταν η αρχή για την σύνθεση ενός νέου ελπιδοφόρου κοινωνικού παζλ για ένα κόσμο δικαιότερο και σε αυτό τον κόσμο οι σύλλογοι με κοινωνικούς αγώνες και ιστορία όπως ο Ηρακλής, θα έχουν πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο. Θυμάμαι από τα τηλεοπτικά πλάνα, πως μια σημαία του Ηρακλή κυμάτιζε στην λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου εκείνο το πρωινό, αλλά ελάχιστοι ασχολήθηκαν με τους «γραφικούς». Οι μάσκες έχουν πέσει προ πολλού. Από την μια τα κάθε λογής… «τσακάλια» του Σοφοκλή, από την άλλη ο Μπιτσαξής, η απίστευτη «μπαλαδόφατσα» της εξουσίας, ο άνθρωπος – ποδόσφαιρο, που είπε «μπάλα» στα 18α γενέθλια του.