Μέχρι και οι φαντάροι ήταν ευτυχισμένοι

Ενα ολόκληρο άθλημα ψάχνει μια γωνιά να «τρυπώσει» στις αθλητικές εφημερίδες, ελπίζει να ακουστεί σε κάποιο ραδιόφωνο, παρακαλά να εμφανιστεί στην τηλεόραση και... χαίρεται όταν τα site του δίνουν χώρο. Από την Παρασκευή πάντως, που το βόλεϊ έγινε πρώτο θέμα σχεδόν παντού, κανείς δεν το ευχαριστήθηκε. Η είδηση του θανάτου του Νίκου Σαμαρά σόκαρε τους πάντες και σκόρπισε μεγάλη θλίψη. Ο αθλητής σύμβολο του ελληνικού βόλεϊ, με τον οποίο μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά αθλητών, δημοσιογράφων και οπαδών, θα σερβίρει με το ξεχωριστό του στυλ, στον... παράδεισο. Αν υπάρχει τέτοιος, ο «Σαμ» θα είναι σίγουρα εκεί, αλλά παράλληλα θα τριγυρνά στο μυαλό και την καρδιά χιλιάδων ανθρώπων.
Το σερβίς με άλμα ήταν σαν να εφευρέθηκε για αυτόν, ενώ όσοι ποδοσφαιρόφιλοι έγιναν Ηρακλής λόγω Χατζηπαναγή και οι μπασκετόφιλοι Αρης λόγω Γκάλη, άλλοι τόσοι έγιναν Ορεστιάδα λόγω του Νίκου Σαμαρά. Στους νεότερους ή μη γνώστες του βόλεϊ ίσως ακούγεται περίεργο πως υπήρχαν εποχές που το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας γέμιζε για αγώνα της εθνικής ομάδας και δεκαπέντε χιλιάδες και πλέον οπαδοί φώναζαν «Ελλάς, Ελλάς, Νίκος Σαμαράς», όταν ο «αετός», όπως τον αποκαλούσαν, πήγαινε στη θέση του σερβίς και έπαιρνε άσους. Χαρακτηριστικό του το δυνατό σερβίς με άλμα όπου χτυπούσε τη μπάλα με σφιγμένη γροθιά, αλλά και ο πανηγυρισμός με την προέκταση των χεριών του λες και ετοιμάζοταν να πετάξει.
Ο Νίκος Σαμαράς ταύτισε την καριέρα του με την μεγάλη Ορεστιάδα. Μέχρι και οι φαντάροι ήταν ευτυχισμένοι πριν και μετά τους αγώνες αυτής της ομάδας. Μαζί της έφτασε ως την δεύτερη θέση του Κυπέλλου Συνομοσπονδίας το 1995 και είχε γίνει και τότε πρωτοσέλιδο στον αθλητικό τύπο. Δεν κατάφερε ωστόσο να πανηγυρίσει πρωτάθλημα (δύο φορές φιναλίστ). Ποτέ λοιπόν δεν έγινε τυπικά Βασιλιάς, αλλά ήταν «Αυτοκράτορας» για όλους.
Ο «Σαμ» δεν έμπαινε σε καλούπια. Ηταν μοναδικός σε όλα του και η αλήθεια είναι πως κλήθηκε να σηκώσει μεγαλύτερο βάρος από ότι του αναλογούσε, με δεδομένο το επίπεδο του ελληνικού βόλεϊ και την έλλειψη πλάνου δράσης και διαχείρισης του έμψυχου δυναμικού. Τα περισσότερα που κατάφερε ήταν από ένστικτο. Δεν συμβιβάστηκε με πολλούς προπονητές και δεν πήρε και τους ανάλογους τίτλους, ούτε και ρίζωσε σε άλλη ομάδα εκτός από την Ορεστιάδα. Μετά από 27 χρόνια στα γήπεδα πήρε μόνο ένα Κύπελλο, το 2000 με τον Ηρακλή κερδίζοντας τον Ολυμπιακό στην Πάτρα.
Η Ορεστιάδα ήδη απέσυρε τη φανέλα με το νούμερο «9», με την οποία μεγαλούργησε ο αδικοχαμένος αθλητής, ενώ έχει αποφασίσει να μετονομάσει το κλειστό γυμναστήριο της πόλης σε «Νίκος Σαμαράς», να κατασκευαστεί η προτομή του στην κεντρική πλατεία και να μετονομαστεί η οδός Βασιλέως Κωνσταντίνου σε «Νίκου Σαμαρά».
Καλό ταξίδι σε έναν παικταρά που έφυγε δυστυχώς νωρίς.